Mahkeme Çocuğu Kaç Yaşına Kadar Anneye Verir?

Boşanma davalarında, çocukların velayeti en kritik konulardan biridir. Ebeveynler arasındaki anlaşmazlık, çocuğun kiminle yaşayacağı ve hangi koşullarda büyüyeceği konusunda ciddi belirsizlikler yaratabilir. Bu süreç, hem anne ve baba için hem de çocuk için duygusal olarak oldukça yıpratıcı olabilir. Peki, boşanma davalarında mahkeme çocuğun velayetini hangi şartlara göre kararlandırır? Mahkeme, çocuğu hangi yaşa kadar anneye verir? İşte, bu konuda bilinmesi gerekenler:

Çocuğun Velayeti Nedir?

Velayet, bir çocuğun bakım ve eğitimi ile ilgili hak ve sorumlulukları ifade eder. Ebeveynlerin çocuk üzerindeki hakları, çocuğun bakımına ilişkin sorumlulukları ve eğitimiyle ilgili kararları içerir. Boşanma durumunda, çocuğun velayetinin kime verileceği, mahkeme tarafından belirlenir. Bu süreçte, çocuğun en iyi şekilde bakılacağı ortamı sağlamak amacıyla, ebeveynlerin yaşam koşulları, çocuğun ihtiyaçları ve anne-baba arasındaki ilişki göz önünde bulundurulur.

Mahkeme, Çocuğu Kime Verir?

Türk Medeni Kanunu’na göre, boşanmış eşler arasında çocuğun velayeti konusunda bir anlaşmazlık olması durumunda, mahkeme çocuğun menfaatini ve gelişimini göz önünde bulundurarak karar verir. Bu noktada, çocuğun kimle daha sağlıklı bir ortamda büyüyeceği, hangi ebeveynin çocuğa daha iyi bakım sağlayabileceği değerlendirilir.

Ancak yasal olarak, çocuğun kimle yaşayacağına karar verirken mahkeme çocuğun üstün yararı ilkesini esas alır. Ebeveynlerin çocuk üzerindeki etkisi, bakım ve eğitim sağlayabilme kapasiteleri değerlendirilir.

Anneye Velayet Verilmesi Durumu

Boşanma davalarında mahkemenin çocuğun velayetini annesine verme oranı, sıklıkla görülen bir durumdur. Bunun sebepleri arasında, annenin çocuğa daha yakın olma durumu, çocuğun fiziksel ve duygusal ihtiyaçlarını karşılama konusundaki becerisi, anne-baba arasındaki ilişki ve çocuğun yaşı gibi faktörler yer alır.

Türk Medeni Kanunu’na göre, çocuğun yedi yaşına kadar genellikle anneye verilmesi yaygın bir durumdur. Bunun nedeni, küçük yaşlardaki çocukların daha çok anne bakımına ihtiyaç duymasıdır. Çocuklar, ilk yıllarında duygusal olarak annelerine daha bağlıdır ve özellikle fiziksel bakımda annelerin rolü büyüktür. Bu nedenle, küçük yaştaki çocukların velayeti çoğunlukla annelere verilir. Ancak bu durum, her davada aynı şekilde sonuçlanmaz ve çocuğun iyiliği her zaman ön planda tutulur.

Çocuk Ne Zaman Baba ile Yaşar?

Çocuğun velayetinin baba ile verilmesi, bazı özel durumlarda söz konusu olabilir. Mahkeme, özellikle çocuğun eğitimini, psikolojik sağlığını ve genel gelişimini en iyi şekilde destekleyecek ebeveyni belirler. Eğer baba, çocuğun bakımını daha iyi sağlayabileceği veya çocuğa uygun bir ortam yaratabileceği bir durumdaysa, çocuğun velayeti babaya verilebilir.

Yine de, çocuğun 7 yaşına kadar olan dönemde anneler genellikle daha öncelikli olarak kabul edilir. Ancak 7 yaşından sonra, çocuğun da görüşleri alınarak, hangi ebeveynle yaşamak istediği göz önünde bulundurulabilir. Eğer çocuk, anneyle yaşamayı istemiyorsa, ya da babasıyla daha sağlıklı bir ortamda büyüyebileceğine inanıyorsa, baba da velayet hakkı kazanabilir.

Çocuğun Yaşı ve Mahkeme Kararı

Çocuğun yaşı, mahkemenin velayet kararını etkileyen en önemli faktörlerden biridir. 0-6 yaş arasındaki çocuklar için, anneye bakım verme sorumluluğu daha fazla öne çıkar. Ancak 7 yaşından itibaren çocuğun duygusal ve psikolojik ihtiyaçları göz önünde bulundurularak, çocuğun görüşleri de alınabilir.

0-6 Yaş Arası Çocuklar:

Bu yaş aralığındaki çocuklar için, mahkeme genellikle annenin bakım ve eğitimine öncelik verir. Küçük çocukların bakımında, özellikle ilk yıllarda annenin güçlü bağ kurma ve çocuğa yakın olma durumu, annenin velayet hakkını kazanmasına neden olabilir. Bu dönemde, çocuğun psikolojik gelişimi ve sağlığı açısından, annelerin bakım becerileri ön plana çıkar.

Örnek:
Emine ve Ahmet boşanmışlardır ve 4 yaşında bir çocukları vardır. Mahkeme, çocuğun bakımının en iyi şekilde anne tarafından yapılacağını düşünerek, çocuğun velayetini Emine’ye verir.

7 Yaş ve Üstü Çocuklar:

Çocuk 7 yaşına geldiyse, mahkeme çocuğun da görüşlerini alarak, kiminle yaşamak istediğine dair bir değerlendirme yapabilir. Ancak burada da çocuğun yaşı göz önünde bulundurularak, anne veya babanın çocuğa daha uygun bir bakım ortamı sağladığına karar verilir.

Örnek:
Ahmet ve Selin, boşanmış ve 9 yaşında bir çocukları vardır. Ahmet, çocuğuyla çok daha sağlam bir ilişki kurmakta ve daha iyi bir bakım ortamı sunduğuna inandığını mahkemeye belirtir. Mahkeme, çocuğun 9 yaşındaki görüşlerini alır ve çocuğun babasıyla yaşamak istediğine karar verir. Bu durumda, çocuğun velayeti babaya verilebilir.

Ergenlik Dönemindeki Çocuklar:

Ergenlik dönemine giren çocuklar, kişiliklerinin daha belirginleştiği ve bağımsızlıklarını kazandıkları bir dönemi yaşarlar. Bu yaş grubundaki çocuklar genellikle kendi görüşlerini daha açık bir şekilde dile getirebilir. Mahkeme, çocuğun ergenlik dönemi itibarıyla daha fazla söz hakkına sahip olduğunu kabul eder. Bu durumda, çocuğun tercihi büyük bir önem taşır ve çocuğun tercihi, mahkemenin verdiği karar üzerinde etkili olabilir.

Örnek:
Zeynep ve Hüseyin’in 15 yaşında bir kızları vardır. Zeynep, kızının babasıyla daha iyi bir ilişki kurduğuna karar verir. Kızları, mahkemede annesiyle yaşamak istemediğini belirtir. Mahkeme, çocuğun görüşünü dikkate alarak, velayeti babaya verebilir.

Sonuç

Mahkeme, çocuğun velayetini verirken çocuğun üstün yararını ön planda tutar. Anneye velayet verilmesi yaygın olmakla birlikte, özellikle 7 yaş ve üstü çocuklarda, çocuğun görüşleri de önemlidir. Çocuğun bakımını kim daha iyi sağlayacaksa, mahkeme o ebeveyne velayet hakkı verir. Küçük yaş grubundaki çocuklar için ise anne, genellikle daha öncelikli bir seçenektir.

Velayet davaları, her çocuğun ve her ailenin durumu farklı olduğu için kişiye özel olarak değerlendirilen durumlardır. Bu nedenle, velayet konusunda en doğru kararın verilmesi için uzman bir avukattan yardım almak faydalı olacaktır.